سجده‌گزار نباشد.

- ساير اعضاى سجده نيز بر زمين نهاده شود.

در سجده قرآن امور زير شرط نمى‌باشد:

- طهارت (وضوء وغسل)

- روبه قبله كردن.

- طهارت محل پيشانى.

- شرايط ساتر.

ولى احوط اين است كه لباس او غصبى نباشد، اگر سجده تصرف درآن لباس محسوب شود.

اين سجده، تكبيرة الاحرام، تشهد وسلام ندارد وتنها درهنگام سر برداشتن از سجده تكبير مستحب است.

پنجم- مقدار واجب اين است كه انسان براى خدا به سجده بيفتد وذكر گفتن واجب نيست اگر چه احوط اين است كه ذكر، بطور كلى ترك نشود وبهتر اين است كه ذكرهاى منقول از معصومين را بخواند كه از آن جمله است:

لا إِلهَ إِلَّا اللَّه حَقّاً حَقّاً، لَاإِلهَ إِلَّا اللَّه إِيماناً وَتَصْدِيقاً، لَاإِلهَ إِلَّا اللَّه عُبُودِيَّةً وَرِقَّاً. سَجَدْتُ لَكَ يا رَبِّ تَعَبُّداً وَرِقَّاً، لَامُسْتَنْكِفاً وَلَا مُسْتَكْبِراً، بَلْ أَنا عَبْدٌ ذَلِيلٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ.

چند مسأله فرعى:

1- اگر قسمتى از آيه‌اى را كه‌امر به سجده دارد، بخواند يا گوش بدهد، احوط اين است كه سجده كند.