ب- نماز واجب بازياد شدن دوسجده باهم باطل مى‌شود چه از روى عمد باشد ياسهو ياجهل.

ج- اگر يكى از دوسجده، عمداً ترك، يا اضافه شود هم نماز باطل مى‌شود.

د- ولى بنابر اقوا باكم يازياد شدن تنها يك سجده از روى سهو، نماز باطل نمى‌شود.

دوم- واجبات سجده:

در سجده امور ذيل واجب است:

1- گذاشتن هفت عضو بدن برزمين يعنى: پيشانى، دوكف دست، دوزانو وسر دوانگشت بزرگ پا. اين هفت عضو، «مساجد سبعه» ناميده مى‌شود.

2- در سجده هم مانند ركوع، ذكر واجب است وهر نوع از انواع ذكر مانند تحميد (الْحَمْدُ للَّهِ) وتهليل (لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ) وتكبير (اللَّهُ أَكْبَرُ) وتسبيح كفايت مى‌كند ولى تسبيح موافق احتياط است يعنى سه بار (سُبْحانَ اللَّهِ) يايكبار سُبْحانَ رَبِّي الْأَعْلى وَبِحَمْدِهِ گفته شود.

بهتر اين است كه تسبيح اخير سه بار تكرار شود، واگر ذكرهاى ديگر را انتخاب كند بايد به اندازه سه «سبحان اللَّه»، تكرار شود.

3- استقرار داشتن وآرام بودن (طمأنينه) بدن در هنگام سجده. بنابر احوط اين آرامش بايد به مقدار ذكر واجب ادامه يابد بلكه به مقدار ذكر مستحب نيز اگر آنرا به عنوان جزء مستحب نماز بخواند.

اگر قبل از گذاشتن پيشانى برزمين وآرام شدن بدن، ذكر را عمداً بگويد، ذكر باطل است وبايد بعد از آرام شدن بدن، ذكر را اعاده كند