ودر حاليكه ايستاده يادش بيايد. فرمود: «تا زمانى كه ركوع نكرده،
هروقت يادش آمد سجده كند، اما اگر ركوع كرده باشد به نمازش ادامه دهد وبعد از
نماز، آن سجده را قضا كند وسهوى براو نيست.»
17- عبدالرحمن بن ابى عبداللَّه مىگويد: به امام صادق عليه السلام
عرض كردم: كسى سر از سجده برداشته وقبل از اينكه كاملًا بنشيند شك كرده كه آيا
سجده كرده است يانه؟ فرمود:
«يسجد».
«سجده كند.»
گفتم: مردى از سجده بلند شده وقبل از اينكه كاماً بايستد، شك كرده كه
آيا سجده كرده است يانه؟ فرمود:
قلت له (الإمام الصادق عليه السلام): رجل بين عينيه قرحة لا يستطيع
أن يسجد. قال: «يسجد ما بين طرف شعره، فإن لم يقدر سجد على حاجبه الأيمن، فإن لم
يقدر فعلى حاجبه الأيسر، فإن لم يقدر فعلى ذقنه».