واجب نيست ولى احتياط اين است كه خم شدن در حدى باشد كه كفهاى دست بطور كامل برروى زانوها گذاشته شود.

5- خم شدن‌هاى غير متعارف در تحقق ركوع كفايت نمى‌كند، مانند خم شدن خيلى كم، ياكج شدن به يكى از دوطرف هرچند دستان هم به زانو برسد، ياشكل‌هاى ديگرى كه در عرف، ركوع ناميده نمى‌شود.

6- برافراد غير مستوى الخلقه (مانند كسى كه دستانش خيلى بلند است بطوريكه باكمترين خم شدن به زانوهايش مى‌رسد يا كسى كه ساق پاهايش خيلى كوتاه است به گونه‌اى كه دستها به زانوهايش نمى‌رسد مگر با خم شدن خيلى زياد) واجب است كه مانند افراد عادى وطبيعى ركوع نمايند.

7- گذاشتن دستهابرزانوها از اجزاى ركوع نيست ولذا اگر ركوع ومقدار خم شدن، طبيعى باشد، هرچند دستان روى زانو هم گذاشته نشود، اشكال ندارد.

ذكر ركوع:

8- ذكر خداوند در ركوع واجب است، واحتياط اين است كه سه بار تسبيح كوچك يعنى «سُبْحانَ اللَّهِ» يايكبار تسبيح بزرگ يعنى «سُبْحانَ رَبِّي الْعَظِيمِ وَبِحَمْدِهِ» گفته شود.

اگر چه اقوا اين است كه همه انواع ذكر از تسبيح يا تحميد (الْحَمْدُ للَّهِ) يا تهليل (لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ) ياتكبير (اللَّهُ أَكْبَرُ) ياغير آنها از اذكار ديگر كفايت مى‌كند، به شرطى كه اندازه آن از مقدار سه بار سبحان اللَّه‌