و حق را نپوشاند، حقّ آن ادا شده و به ابزارى براى دست‌يابى به امنيّت بدل مى‌شود، و گرنه به ابزارى براى نابودى و تباهى تبديل مى‌شود.

احكام:

1- واجب است آرامش (سلام) راگسترش دهيم بوسيله سخن، زيرا، آرامش (سلام) درود بهشتيان است و شعار مسلمين در هنگام ديدار يكديگر. مؤمنان حتّى در برخورد با نادانان بر آنان درود مى‌فرستند و مى‌گويند: سلام عليكم، نادانان را نمى‌خواهيم.

2- بر مؤمن است كه به بيهوده گويى نپردازد، و از محافل دروغ پنداران نشانه‌هاى الهى روى گرداند و در غيبت، تهمت و سخن‌چينى همراه ديگران نشود، و به منجلابى كه اهل باطل در آن غوطه مى‌خورند، گرفتار نيايد.

3- بر ماست كه با سخنان خود، گواهى براى خداوند را بر پا داريم، و به باطل و براى باطل گواهى ندهيم و از سخنان خود در بر پا داشتن عدل و داد و از بين بردن ستم و باطل، بهره گيريم.

4- بر مؤمن است كه از سوگند دروغين دورى گزيند، چراكه سوگند دروغين سرزمينهاى امن و آرام را به زمينهاى بى‌آب و گياه بدل مى‌كند.

و همچنين براى اين كه مؤمنان مى‌بايست خداى را كه؛

الف- به ترك سوگندى كه به هدف توجيه نمودن كارهاى ناشايست انسان، و تبرى جستن از آنچه (به حق) درباره انسان گفته مى‌شود، و براى تظاهر به تقوى و شايستگى ياد مى‌شود، امر كرده.