فصل سوم: فرزندان وصله رحم از ديدگاه فقه‌

احكام دوستى و مودّت‌

درآمد:

مودّت يا دوستى يكى از سنّتهاى الهى محسوب مى‌شود، زيرا يكى از نامهاى خداوند نيز «ودود» مى‌باشد. در واقع از اين نام در مى‌يابيم كه مودّت يك ارزش مى‌باشد.

حقيقت دوستى و مودّت اين است كه براى آنكه دوستش داريم، جز نيكى نخواهيم و در برابر او فخرفروشى و تكبّر نكنيم.

مؤمنان بايد دوستى و مودّت خود را به آن سو كه خداوندو پيامبرش امر كرده سوق دهند، بنابراين بايد خداوند و پيامبر صلى الله عليه و آله و نزديكان وى و همچنين مؤمنان را دوست بدارند و سپس همسر و فرزندان خود را مورد محبّت قرار دهند. از اينرو دوستى با روى برتافتگان از خدا و پيامبرش و مورد محبّت قرار دادن آنها امرى نامشروع تلقّى مى‌شود، چون، دوستى با دشمنان خدا و دوستى با مردم، بر مبناى ارزشهاى بت‌پرستانه با راست ايمانى در يك جا جمع نمى‌شوند.