حديث شريف:

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرموده‌اند:

«مَن أصبح لا يهتمّ بأمور المسلمين فليس منهم، ومن يسمع رجلًا ينادي يا للمسلمين فلم يُجبه فليس بمسلم» [1].

«كسى كه شب را به روز برساند در حاليكه به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نيست و كسى هم كه صداى مردى را كه مسلمانان را به يارى مى‌طلبد، بشنود و پاسخش را ندهد مسلمان نيست.»

احكام:

1- حق حيات و زندگى پايه ديگر حقوق بوده و فراهم آمدن تندرستى و سلامت جسمانى انسان، بنياد حيات را تشكيل مى‌دهد.

2- متون و نصوص دينى‌اى كه به انفاق و بخشش دستور مى‌دهند، انفاق در امور بهداشتى را نيز به منزله‌ى يكى از وسيعترين بسترهاى انفاق و هميارى اجتماعى شامل مى‌شوند.

3- از سويى، متون و رواياتى كه بر اهتمام مسلمانان به يكديگر تأكيد مى‌ورزند نيز، دسته ديگرى از نصوصند كه بسترهاى فراهم آوردن وسايل بهداشتى و درمانى همگانى را هم در برمى‌گيرند.

4- از بسيارى از متون كلّى نيز مى‌توان، لزوم هميارى در امر بهداشت و تندرستى در حدّ ضرورت و امكان را استنباط كرد.