«بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بىتكبّر بر
زمين راه مىروند، و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه
گويند)، به آنها سلام مىگويند (و با بىاعتنايى و بزرگوارى مىگذرند).»
«چگونه من از بتهاى شما بترسم؟ در حالى كه شما از اين نمىترسيد كه
براى خدا، همتايى قرار دادهايد كه هيچگونه دليلى درباره آن، بر شما نازل نكرده
است (راست بگوييد) كدام يك از اين دو دسته (بتپرستان و خداپرستان)، شايستهتر به
ايمنى (از مجازات) هستند اگر مىدانيد؟* (آرى،) آنها كه ايمان آوردند، و ايمان خود
را با شرك و ستم نيالودند، ايمنى تنها از آن آنهاست، و آنها هدايت يافتگانند.»