قلب مؤمنان با آرامش سامان مى يابد. مگر نه اينكه مؤمنان ديگران را
به رسميت مى شناسند وبه حقوقشان احترام مى گذارند؟ مگر نه اينكه صلح وآرامش
«وامنيت كامل» نمودى است از شناسايى حقوق ديگران؟
زبان يك مؤمن پيام رسان صادق دلش است، از اين رو درود او نيز، آنگاه
كه درون خانه مى شود ويا با مؤمن ديگرى ملاقات ويا خداحافظى مى كند توأم با سلام
وسلامتى است. بر فرستادگان الهى وبندگان پيراسته خداوند نيز سلام ودرود مى فرستد،
وحتى هنگام برخورد با نادانان نيز سخنان خود را به سلام ودرود مى آرايد. حتّى
پرداختن به جنگ وجهاد توسط مؤمنان تنها براى تحقّق صلح وآرامش واشاعه آن در جهان،
صورت مى پذيرد.