سخن پايانى:

بيگمان قرآن كتاب امنيت وصلح وآرامش است واز آنرو بايد در تمام ابعاد از آيات آن پيروى كنيم تا به نعمت امنيت دست يافته واز ترس واندوه رهايى يابيم.

در واقع مسلمانانى كه راه وروش وحى را در دنيا پيش مى گيرند، در آخرت نيز به آرامش وسلامت دست خواهند يافت. چه خداوند متعال مى فرمايد:

لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِيُّهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ «انعام، 127».

«براى آنها «در بهشت» خانه امن وامان از پروردگارشان خواهد بود، واو ولى وياور آنهاست به خاطر اعمال «نيكى» كه انجام مى دادند».

اين جهان هيچگاه جايگاه آرامش وامنيت كامل «يا به بيان قرآن: دارالسلام» نخواهد بود، ولى مى تواند نزديكترين نقطه به آن ويا دورترين نقطه از آن باشد. در روايات وارده از پيامبراكرم (ص) واهل بيت (عليهم السلام) پندهايى نهفته است كه در صورت پايبندى بدانها مى توان بسيارى از سرچشمه هاى ترس و درد را از خود دور ساخت.

در اينجا سخن خود را در اين باب با حديثى از امام محمد باقر (ع) كه توسط ابوحمزه ثمالى نقل شده به پايان مى بريم.

آن حضرت مى فرمايند: «در كتاب على (ع) چنين يافتم: اگر پس از من زنا پديدار شود، مرگهاى ناگهانى نيز در پى آن پديدار خواهند شد، واگر از وزنها وپيمانه ها كم گذاشته شود [وكم فروشى رواج يابد] خداوند ايشان را به زمينهايى كه گياهانشان خورده شده وكاستى دچار خواهد كرد، واگر از دادن زكات بازدارند، زمين بركات خود را از كِشته وميوه ها ومعادن، جملگى از ايشان دريغ خواهد كرد، واگر در قضاوت وداورى كردن ستم كنند، بر گناه وستم هميارى كرده اند، واگر پيمانهاى خود را نقض كنند خداوند دشمنانشان را بر ايشان مسلّط مى كند، واگر پيوندهاى خويشاوندى را از هم بگسلند، داراييها به دست اشرار مى افتند، واگر امر به معروف ونهى از منكر نكنند واز برگزيدگان اهل بيت من پيروى نكنند خداوند اشرارشان را بر ايشان مسلط خواهد كرد، در آن زمان است كه برگزيدگانشان به دعا برمى خيزند ولى دعايشان به استجابت درنخواهد آمد.» [1]