فصل بيست وچهارم: مسابقه وتير اندازى‌

امام صادق (ع) فرمودند:

«لَاسَبْقَ إِلَّا فِى خُفٍّ أَوْ حَافِرٍ أَوْ نَصْلٍ يَعْنِى النِّضَالَ»

«مسابقه درست نيست مگر در مورد شتر «مسابقه شتر سوارى» يا اسب «مسابقه سواركارى» ويا تيراندازى»، ونيز فرمودند:

«إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَدْ أَجْرَى الْخَيْلَ وَ سَابَقَ وَ كَانَ يَقُولُ إِنَّ الْمَلَائِكَةَ تَحْضُرُ الرِّهَانَ فِى الْخُفِّ وَ الْحَافِرِ وَ الرِّيشِ وَ مَا سِوَى ذَلِكَ فَهُوَ قِمَارٌ حَرَامٌ»

[1].

«رسول خدا (ص) مسابقه سواركارى را اجرا مى كرد ومى فرمود: ملائكه درمسابقات شتررانى، اسب سوارى وتير اندازى حاضر مى‌شوند وغير از اين «موارد» قمار بوده وحرام است.»

احكام مسابقات‌

1- سَبق ورمايه يا سواركارى وتيراندازى دو مسابقه مشروعى هستند كه مى‌تواند همراه با پاداش وجايزه وعوض باشد، كه هدف از آن تمرين وآمادگى براى جهاد در راه خدا وتقويت قواى جنگى براى مواجهه با دشمنان است.

2- شريعت اسلام اجراى مسابقات شتر سوارى وسواركارى با اسب را جايزمى‌داند.

3- همچنين مسابقه تير اندازى كه اصطلاحاً به آن «رمايه» گفته مى‌شود را نيز جايز مى‌شمارد.

4- ونيز مشروط كردن جايزه‌اى براى برنده وقراردادن چيزى به عنوان پاداش براى وى را نيز بى اشكال مى‌داند.

5- مسابقات فراوان ديگرى كه امروزه وجود دارند «مانند مسابقات دو، وزنه بردارى، فوتبال، شنا، دو، چرخه سوارى، اتومبيل رانى، قايق رانى ومانندآن،