احكام گوناگون نذر

18- اگر نذر كننده بعد از تحقق يافتن موضوع نذر وقبل از عمل به آن بميرد، واجب است كه مقدار مال مورد نياز براى اداى نذر، از اصل تركه جدا شود واين امر متوقف بر موافقت وارث نيست.

19- اگر كسى چيزى را براى يكى از مرقدهاى مطهر نذر كند، اما مورد مصرف آن را معيّن نكند، مى‌تواند آنرا در جهت منافع مرقد يا براى زائران آن مرقد شريف خرج كند.

20- اگر شخصى چيزى را براى نبى اكرم (ص) يا براى يكى از ائمه اطهارعليهم السلام يا يكى از اولياء خدا نذر كند، مى‌تواند آنرا در راه خير واعمال نيك وبه قصد باز گشت ثوابش به آن بزرگوار صرف كند.

21- اگر كسى نذر كند كه تمام اموالش را صدقه بدهد، اما انجام اين عمل برايش مشكل باشد، واجب است كه تمام اموالش را بطور عادلانه ارزيابى وقيمت گذارى كند وكل قيمت را بر ذمه خودش قرار دهد وسپس بطور طبيعى در اموالش تصرف كند، وبعد از آن، آنچه را كه بر عهده‌اش هست به صورت تدريجى صدقه دهد واگر قبل از پرداخت همه آن بميرد باقيمانده از اصل اموال او پرداخت مى‌شود.

22- اگر پدر ومادر يا يكى از آنها نذر كنند كه دخترشان را به ازدواج شخص معين يا يكى از افراد طبقه خاص «مثلًا يكى از فرزندان حضرت رسول (ص)» در آورند؛ وقتى دختر به بلوغ شرعى برسد اختيار با اوست ونذر پدر ومادر اعتبارى ندارد ونمى توانند او را به اينكار مجبور كنند والبته كفاره‌اى هم بر عهده نذر كننده نيست چرا كه اين نوع نذر از اساس اشكال دارد.

23- كراهت دارد كه انسان بواسطه نذر، سوگند يا عهد چيزى را بر خود واجب كند.

24- كسى كه به نذر خود وفا ننمايد، واجب است كه كفاره بدهد والبته وفا نكردن محقق نمى‌شود مگر اينكه با اختيار واراده شخص باشد، اما اگر وفا نكردن وى بسبب فراموشى، جهل، اضطرار يا اجبار باشد، چيزى بر آن مترتب نيست،