4- فرزندان، وسيله آزمايش‌

خداى متعال مى فرمايد:

وَ اعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَ أَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ «انفال، 28».

«وبدانيد اموال واولاد شما، وسيله آزمايش است، وبراى كسانى كه از عهده امتحان برآيند، پاداش عظيمى نزد خداست».

رهيافت وحى:

از آنجا كه شهوتها وخواسته هاى اين جهانى در چشم مردم آراسته شده اند، و پيروى از شهوتها، خرد را مى پوشاند وعقل را در هاله اى از اميال وخواسته ها فرو مى برد، از اين جهت فرزندان نيز بوته آزمايشى براى مردم محسوب مى شوند، وچه بسا يكى از آنها نادانسته دشمن پدر ومادر خود باشد.

احكام:

بوته آزمايشى كه فرزندان براى هر كس فراهم مى آورند سه گونه است: آسان ترين آنها آن است كه پدر ومادر در جستجوى روزى فرزندان به حرام افتند، ديگرى آن است كه از روى محبت راه وروش فاسد فرزندان را پيش روى خود قرار دهند، وسخت ترين آنها آن است كه فريفته فرزندان خود شده، ودر برابر حق احساس، خود بزرگ بينى كند.

در آنچه خواهد آمد به خواست خدا به بينشها احكام اين سه گونه خواهيم پرداخت:

الف: روزى حلال، موفقيت در آزمايش‌

محبت فرزندان، محبّتى مشروع است، ولى امكان دارد به ابزارى براى انجام فعل حرام بدل شود. اين كه كسى بپندارد مسؤوليت او نسبت به فرزندان دست يازيدن به هر درآمد حرامى را توجيه مى كند، ونداند كه سيركردن فرزندان از راه حرام چيزى جز خيانت به ايشان محسوب نمى شود، وبه همين خاطر گوشت وخون فرزندانش را با حرام درآميزد وهمين لقمه هاى حرام، در آينده فرزندانش را به كژ روى وتباهى فرا خواند، از اين دست محبّتهاى بى جاست.