سرانجام پيروز مى شوند.»» مى توان استحباب سكنى گزينى در ميان خويشان ودوستان وياران را استنباط كرد.

5- دين اسلام بر تحقيق درباره همسايگان پيش از تحقيق در مورد خانه، تأكيد مى كند.

اميرمؤمنان (ع) در توصيه خود به فرزند بزرگوارشان امام حسن (ع)، مى فرمايند:

«سل عن الرفيق قبل الطريق، وعن الجار قبل الدار»

[1].

«پيش از اينكه از راه بپرسى، درباره همراهت سؤال كن، وپيش از آنكه درباره خانه سؤال كنى، درباره همسايگان بپرس».

از اين حديث پيامبر اكرم (ص) كه مى گويد: مردى نزد پيامبر اكرم (ص) آمد وگفت: اى رسول خدا، مى خواهم خانه اى بخرم، شما دستور مى دهيد كجا خانه بخرم؟ در جهينه يا در مزينه يا در ثقيف يا در ميان قريش؟ پس پيامبر (ص) فرمودند:

«الجار ثم الدار»

[2] «نخست همسايگان «را بشناس» سپس «به فكر خريد» خانه «باش»، مى فهميم كه مراد از همسايه، تنها خانه هاى كنارى وديوار به ديوار نيست، بلكه واژه «جار» يا همسايه تمام ساكنين محله را دربر مى گيرد، زيرا واژه همسايگان به خانه هاى نزديك و چه بسا تا چهل خانه اطلاق مى شده است.

6- بهتر آن است كه خانه خود را در ميان خانه هايى با ارتفاع متناسب با يكديگر برگزينيم تا خانه اى بالاتر از خانه ما ومشرف بر آن واقع نشود. اين رهيافتى است كه مى توان از حديث ذيل دريافت كرد:

مردى از انصار شكايت نزد پيامبر برده وگفت: خانه همسايگان، خانه وى را در ميان گرفته است. پس پيامبراكرم (ص) فرمودند:

«إرفع ما استطعت واسأل الله أن يوسع عليك.». [3]

«هر قدر مى توانى خانه ات را بالا ببر واز خدا بخواه تا در كار تو گشايش دهد.»