بايد با خاك ماليده و شسته شود.

7- چيز نجس شده، نيز نجس كننده است. پس اگر لباس يا چيز ديگر با ادرار يا خون‌يا نجاسات ديگر نجس شود، سپس عين نجاست در ظاهر برطرف گردد، بعد چيز ديگر بارطوبت مسرى با آن تماس يابد، آن چيز هم نجس مى‌گردد و همچنين است هر جا كه آثارنجاست در چيز نجس شده باقى بماند و بواسطه رطوبت به چيز ديگر منتقل شود، بايد از آن‌چيز ديگر نيز اجتناب گردد هر چند عين نجاست مشاهده نشود.

8- اگر به جهت تعدّد واسطه‌ها، يا سپرى شدن مدّتى كه معمولًا در آن مدّت آثار نجاست‌برطرف مى‌گردد، عين نجاست يا آثار آن منتقل نشود، به گونه‌اى كه در عرف تماس يافته‌با نجاست تلقى نشود، اجتناب از آن واجب نيست ولى اجتناب كردن موافق احتياط مى‌باشد.

موارد وجوب تطهير

واجب است نجاست از لباس و بدن براى نماز و طواف برطرف شود. همچنين واجب است‌برطرف كردن نجاست از مساجد و حرم امامان‌عليهم السلام.

اين مسأله فروعى دارد كه ذكر مى‌شود:

1- نماز در لباس نجس باطل است. همچنين نماز كسى كه جايى از بدنش نجس باشد، باطل مى‌شود، ولى اين حكم استثناهايى دارد كه ان شاء اللَّه در احكام لباس نمازگزار بيان‌مى‌شود.

2- برطرف كردن نجاست، براى توابع نماز نيز واجب است مثل نماز احتياط، قضاى‌تشهّدو سجده فراموش شده و حتّى- بنابر احتياط- براى دو سجده سهو.

3- طاهر كردن مساجد (داخل، سقف، ديوارها و همه جاى آن) واجب است‌چنانكه طاهر كردن ديوارهاى بيرونى آن مخصوصاً در صورتيكه از ديگر ديوارها مشخّص‌باشد، نيز بنابر احتياط، واجب است. طاهر كردن مسجد واجب فورى است و وجوب آن‌كفائى مى‌باشد. اين وجوب براى كسى كه مسجد را نجس كرده شديدتر است ولى اختصاص به او ندارد.

اگر ديوارها در واقع از حدود مسجد خارج باشد ولى در عرف جزء مسجد به شمار آيد، بنابر احتياط از جهت وجوب تطهير حكم مسجد را دارد.