«ثلاث أخافهنّ بعدي على امّتي: الضلالة بعد المعرفة، ومضلّات الفتن، وشهوة البطن والفرج‌

» [1].

«بعداز خود از سه چيز بر امّت خود بيمناكم: گمراهى بعداز شناخت، فتنه‌هاى گمراه كننده، و شهوت شكم و شهوت جنسى.»

3- ابوبصير مى‌گويد: مردى به امام باقرعليه السلام گفت: عمل من ضعيف وروزه من اندك است ولى اميدوارم جز حلال، نخورم. امام‌عليه السلام فرمود:

«أي الاجتهاد أفضل من عفّة بطن وفرج‌

» [2].

«چه كوششى بهتر از عفّت شكم و عفّت شهوت جنسى است.»

4- پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود:

«من ضمن لي اثنتين ضمنت له على اللَّه الجنّة: من ضمن لي ما بين لحييه وما بين رجليه ضمنت له على اللَّه الجنّة] يعني ضمن لي لسانه‌وفرجه‌

[» [3].

«هركه دو چيز را براى من ضمانت كند من از طرف خدا بهشت را براى او تضمين مى‌كنم: هركه ميان دو فكّش (زبانش) و ميان دو پايش (فرجش) را ضامن شود كه از گناه نگهدارد من از طرف خدا بهشت را براى او ضامن مى‌شوم.»

5- حضرت على‌عليه السلام فرمود:

«قدر الرجل على قدر نعمته، وصدقه على قدر مروّته، وشجاعته على قدر أنفته، وعفّته على قدر غيرته» (

[4].

«ارزش مرد به اندازه نعمت و بخشش او، و راستى او به اندازه مروت و مردانگى او، و شجاعت او به اندازه بلند نظرى او، و عفّت‌او به اندازه غيرت اوست.»

6- امام صادق‌عليه السلام فرمود:

«من أشدّ ما فرض اللَّه على خلقه ذكر اللَّه كثيراً. ثمّ قال: لا أعني سبحان اللَّه والحمد للَّه ولا إله إلّا اللَّه واللَّه اكبر وإن كان منه، ولكن ذكر اللَّه عند ما أحلّ‌وحرّم، فإن كان طاعة عمل بها وإن كان معصية تركها»

[5].

«از شديدترين چيزهايى كه خداوند فرض كرده است، زياد ياد خدا كردن است.»

سپس فرمود:

«مقصودم (سبحان اللَّه والحمد للَّه ولا اله إلّا اللَّه و اللَّه اكبر) نيست، اگرچه اين كلمات از ذكر و ياد