روزه در قرآن واحاديث‌

قرآن كريم:

1- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌ [1].

«اى كسانيكه ايمان آورده‌ايد روزه بر شما واجب شده است، همچنانكه بر كسانى كه پيش از شما بوده‌اند واجب شده بود، تاپرهيزكار شويد.»

رهنمودى از آيه:

روزه عبادتى واجب و مقرّر بر مؤمنان دراين زمان است همانگونه كه بر گذشتگان در زمانهاى پيشين نيز واجب بوده است. روزه‌يكى از پايه‌هاى دين ونشانه‌هاى ايمان است.

هدف از واجب شدن روزه، پرورش روحيّه تقوا و پرهيزكارى است، نه تنها از راه تمرين براى خوددارى از شهوتهاى حلال تامحافظت نفس در برابر حرام آسان شود، بلكه از اين جهت كه موجب تقرّب انسان به سوى خدا بوده و باعث زياد شدن تقوا مى‌گردد، همچنانكه برنامه‌هاى عبادى ديگر مانند: حجّ، نماز و به طور كلّى عبادت تقوا را زياد مى‌سازد.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‌ [2].

«اى مردم! پروردگارتان را كه شما و پيشينيان را آفريده است، بپرستيد، تا پرهيزكار شويد.»

از آيه قبل چنين استفاده مى‌شود كه اصل روزه واجب است، و روزه گرفتن در ماه رمضان واجب ديگرى است.

2- أَيَّاماً مَّعْدُودَاتٍ فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِن أَيَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ‌مِسْكِينٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَيْراً فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُوا خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ‌ [3].

« (روزه‌دارى) روزهايى معدودى است، و هر كس از شما بيمار يا مسافر باشد تعدادى از روزهاى‌