الف- آب مطلق هر آبى است كه بر اصل خلقت اوّليهاش باشد مانند: آبى
كه از آسمان فرودآيد مثل آب باران و آبى كه از ذوب شدن تگرگ و برف به وجود مىآيد،
و آبى كه در روى زمينيا در دل آن قرار دارد مثل آب درياها، رودخانهها، آبشارها،
چشمهها، چاهها و آبهاىمعدنى چه شيرين باشد يا شور. در واقع آب مطلق همان است كه
به طور مطلق و بدون اضافهكردن كلمه ديگرى «آب» گفته مىشود.
آب مطلق هم پاك است و هم پاك كننده، هم نجاست را برطرف مىكند و هم
وضو و غسلوتيمّم با آن صحيح است.
تغييراتى كه در آب بواسطه راكد ماندن زياد يا ريختن خاك و خاشاك و
برگهاى درختو به وجود آمدن جلبكها و غيره پديد مىآيد، به مطلق بودن آب ضررى
نمىرساند در صورتيكهدر عرف، آنرا از نام آب بودن خارج نگرداند.
ب- امّا آب مضاف، مايعات ديگر غير از آب مطلق است مانند گلاب و سركه
و هر آبى كهاز اجسام گرفته مىشود مانند آب ميوهها و هر چيزى كه از مخلوط شدن آب
با چيز ديگرحاصل شود مانند چاى و غيره.
آب مضاف در ذات خود پاك است ولى پاك كننده غير خود نيست، نجاست را
نمىتواندپاك كند و وضو و غسل هم با آن صحيح نيست.