1- سلام دادن، آخرين جزء نماز است. سلام از واجبات نماز است نه از
اركان ولذاترك آن در صورتى مبطل نماز است كه عمدىباشد نه سهوى. باسلام دادن، انسان
از نماز خارج مىشود وآن چيزهايى كه با تكبيرة الاحرام براو حرام شده بود، حلال
مىگردد.
2- سلام دادن بعداز تشهد در آخرين ركعت هر نماز و در حال نشسته و
آرامش بدن انجام مىشود.
3- سلام دو عبارت دارد: «السَّلَامُ عَلَينا وَعَلى
عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ» و «السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللَّهِ
وَبَرَكَاتُهُ». ولى واجب يكىاز آنهاست. پس اگر عبارت اول را
مقدم داشت، دوّمى مستحب است، اما اگر عبارت دوم را مقدم داشت، به همان اكتفا كند
ونيازىبه عبارت اوّل ندارد، ولى احوط اين است كه در هر حال، عبارت دوم را نيز
بگويد زيرا احتمال مىرود كه با عبارت اول باهم يكواجب را تشكيل دهد.
4- اما جمله السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا
النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ از عبارات
سلام نيست بلكه از توابع تشهد مىباشد ومستحب است نه واجب.
5- واجب است سلام باعربى صحيح وكلمات وحروف آن به دنبال هم اداشود.
6- اگر سلامرا فراموش كند وبعضىاز مبطلات نماز از وى صادر شود، چند
حالت پيدا مىكند:
الف- اگر هنگامى متوجه شود كه صورت نماز هنوز باقى است، بنابر احوط
سلام را قضا كند ودوسجده سهو بجاآورد. البته ايندر صورتى است كه كارى كرده باشد
كه تنها عمدى آن، نماز را باطل مىكند نه سهوى آن، مانند سخن گفتن.
ب- اما اگر كارى كرده باشد كه عمدى وسهوى آن، نماز را باطل مىكند
مثل حدث پس بنابر احوط بايد نماز را اعاده نمايد.
ج- اما اگر صورت نماز بهم خورده باشد مثل اينكه به گمان اينكه نماز
تمام شده، از جايش برخيزد، چيزى براو نيست مگردوسجده سهو به خاطر ترك سلام و بنابر
احتياط مستحب نماز را اعاده نمايد.
آداب ومستحبات سلام
1- مستحب است در حين سلام هم طورى بنشيند كه در تشهد ودر بين دوسجده
مىنشست؛ يعنى برران چپ بنشيند وروى پاىراست خود را بركف پاى چپ خود قراردهد،
وهمچنين مستحب است دستها را بررانهابگذارد.