3- وقف نمودن در پايان آيات.

4- كوشش براى تدبر در آنچه مى‌خواند وفهم آن وپند گرفتن از آن ودرخواست نعمت از خدا درهنگام تلاوت آيات نعمت وپناه‌بردن به خدا از عذاب در هنگام تلاوت آيات عذاب.

5- كمى صبر كردن و فاصله انداختن بين سوره فاتحه ومابعد آن وهمچنين بين قرائت به طور كلى وقنوت ياركوع.

6- گفتن الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ بعد از فراغت امام جماعت يا فراغت خود نمازگزار از قرائت سوره فاتحه وگفتن كَذَلِكَ اللَّهُ رَبِّي سه باربعد از قرائت سوره توحيد.

7- خواندن سوره (جمعه) در ركعت اول وسوره (منافقون) در ركعت دوم بعد از سوره حمد در نمازهاى‌يوميه شب و روز جمعه يعنى از نماز مغرب شب جمعه تا نماز عصر روز جمعه.

مكروهات:

1- مكروه است كه در همه نمازهاى واجب يوميه يك روز، قرائت سوره توحيد را ترك كند.

2- مكروه است كه سوره توحيد را بايك نفس بخواند.

3- همچنين مكروه است كه نمازگزار در دوركعت پشت سرهم، يك سوره را تكرار كند مگر سوره توحيد كه تكرار آن كراهت‌ندارد.

ششم- ركوع‌

1- ركوع از اركان پنجگانه نماز ودر هرركعت از نمازهاى واجب يامستحب، يكبار واجب است (به استثناى نماز ميت كه‌اصلًا ركوع وسجود ندارد، ونماز آيات كه در هرركعت خود پنج ركوع دارد.)

2- چون ركوع ركن است، كم يازياد كردن آن عمداً ياسهواً درهمه نمازهاى واجب، باطل كننده نماز است، مگر دربعضى ازحالات نماز جماعت كه سخن درباره آن خواهد آمد.

3- عناصر واجزاى تشكيل دهنده ركوع عبارتند از: خم شدن، ذكر گفتن، طمأنينه وآرام بودن بدن در اثناى ذكر وبعد از قيام، سربرداشتن وراست ايستادن بعد از ركوع.

خم شدن:

4- واجب در ركوع همان خم شدن متعارف ومتداول بين مسلمانان است و به طور مشخص بايد گفت: در تحقق ركوع، خم شدن‌به اندازه‌اى كه انگشتان دست يابعضى از آنها مانند انگشت‌