ناپذير آمادگى بگيرد، زيرا اگر اجل او فرا رسيد، حتى يك ساعت هم دير يا زود نخواهد شد.

2- يكى از راههاى آمادگى براى مرگ، توبه است. توبه كردن بعد از هر گناهى فوراً واجب است، و از شرايط توبه است: پشيمانى از گناه، عزم بر ترك آن، اداى واجب يا حقى كه ترك شده باشد همچون نماز و زكات و ردّ مظالم. و از آداب توبه: تضرّع به‌خدا، توسل به پيامبرصلى الله عليه وآله و اهل بيت‌عليه السلام او، تمسك به آنان، جهاد در راه خدا، انفاق، عمل‌صالح، اخلاص، استغفار و طلب آمرزش در سحرگاهان مى‌باشد.

3- اداى امانتها و مسترد ساختن حقوق مخصوصا با ظهور نشانه‌هاى مرگ، برانسان واجب است، و اگر به وصى خود اطمينان‌دارد، وصيت كردن به انجام آنها هم كفايت مى‌كند به گونه‌اى كه اختلالى در پرداخت حقوق و امانات پديد نيايد.

4- همچنين واجب است به انجام دادن واجباتى كه موفق به انجام دادن آنها نشده مانند حج، وصيت كند. اما آنچه انجام دادن آن‌بر وصى واجب است مانند قضاى نماز و روزه، بنابر احتياط بر او لازم است كه آنها را به وصى اعلام نمايد.

5- ضايع ساختن حقوق ورثه جايز نيست مثل اينكه به طور كاذب اقرار كند كه پاره‌اى از اموالش متعلق به غير است و بنابر احوطنبايد اموال و دارايى پنهان خود (مانند حسابهاى محرمانه بانكى) يا طلبهاى خود را از ورثه كتمان كند.

6- شايسته است كه بر كودكان صغير خود قيّم تعيين كند و اگر بدون قيم، تلف شدن آنان‌يا تضييع حقوق آنان را احتمال بدهد، تعيين قيم واجب مى‌شود، وشايسته است كسى را تعيين كند كه براى انجام اين مسؤليت‌شايستگى داشته باشد.

با بيمارى چگونه برخورد كنيم؟

حديث شريف:

1- امام صادق‌عليه السلام فرمود:

«قال رسول اللَّه‌صلى الله عليه وآله:

يقول اللَّه عزّ وجلّ للمَلك الموكّل بالمؤمن إذا مرض: اكتب له ما كنت تكتب له في صحّته، فإنّي أنا الذي صيّرته في‌حبالي‌. [1]

«پيامبر خداصلى الله عليه وآله فرمود: خداوند عزّوجلّ به فرشته‌اى كه موكل به شخص مؤمن است، در زمانى كه او مريض شود مى‌گويد درپرونده اعمال او همان چيزى را بنويس كه در هنگام صحّت و سلامتى او مى‌نوشتى، زيرا اين من هستم كه او را در دام خود كشيده‌ام (به‌بند بيمارى درآورده‌ام).»