درس ششم آيه 12

إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتَى‌ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ [12]

بيقين ما مردگان را زنده مى‌كنيم و آنچه را از پيش فرستاده‌اند و تمام آثار آن‌ها را مى‌نويسم، و همه چيز را در كتاب آشكار كننده‌اى بر شمرديم.

بر رسولان، بلاغ باشد و بس!

پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله پيامى را براى بشر از جانب خداوند- سبحانه و تعالى- و براى اتمام حجّت آوردند؛ امّا/ ب‌از آنجا كه «بر رسولان، بلاغ باشد و بس!»/ به هيچ وجه خود را در برابر كفر بشر مسئول نمى‌دانستند. اين گونه نبود كه بنا باشد بعد از پيام و انذار پيغمبر، همه سر تسليم فرود آورند. مسؤوليت ايشان فقط اين بود كه «پيام‌رسان» باشند. در ادامه‌ى همين سوره خواهيم خواند كه پيامبران خطاب به قوم خود فرمودند:

«وَ ما عَلَيْنا الَّا الْبَلاغُ الْمُبينُ»

انذار پيغمبر در چارچوب سنّت‌هاى الهى صورت گرفت. يكى از سنّت‌هايى كه خدا براى بشر قرار داده اين است كه بشر به اختيار خودش بايد دين را قبول كند و هدايت شود. اين مسأله از آن جهت اهميّت دارد كه‌