كه اين خانه، هزار اطاق دارد؟ همه‌ى اين‌ها، نقص در روح است. انسان وقتى كه در روحش نقص باشد و كمبود داشته باشد، همواره دنبال چيزى مى‌گردد و هرگز آن را پيدا نخواهد كرد!

مَنْهُومَانِ لَا يَشْبَعَان؛ [1] هرگز احساس اشباع و بى نيازى نخواهد كرد.

برعكس، آن كه قرص نانى به دستش مى‌گيرد و در آن قرص نان، نعمت‌هاى خدا را جلوه گر مى‌بيند، او از يك ميليونر و سلطان حسن هم بيشتر لذت مى‌برد. روحش اشباع مى‌شود؛ اگر بدن هم اشباع نشود، روح انسان اشباع مى‌شود و اين براى انسان كافى است.

أَفَلَا يَشْكُروُنَ؟

براى اين كه مابه حقيقت شكر برسيم، بايد از گرداب شرك خودمان را نجات بدهيم بايد از آن عبور كنيم تا به حقيقت شكر برسيم.

وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً؛

حجاب شرك را كنار بزنيد تا به حقيقت شكر برسيد. راه رسيدن به حقيقت شكر، كنار زدن حجاب شرك است.

در اين جا هم، خداوند «الهاً» (يعنى يك معبود) نفرموده؛ چون طبع بشر اين است كه به يك «اله» هم قانع نيست. مى‌رود و خدايان گوناگونى پيدا مى‌كند! نه اين كه نقص دارد، در آن جهت هم نقص دارد! يك «اله» بزرگ، يك «اله» كوچك، «اله» شب، «اله» روز، «اله» باران، «اله» درخت ... وبقيّه ربّ‌النوع‌ها! همين طور سرگشته شده‌اند!

آپولو، الهُ الْقَمر!

بيشتر اسم‌هايى كه براى اين سفينه‌هاى فضايى انتخاب مى‌كنند، اسم‌هاى‌