درس شانزدهم آيات 48-/ 46

وَمَا تَأْتِيهِمْ مِّنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ [46] . وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ [47] . وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنتُمْ صَادِقِينَ [48] .

و هيچ آيه‌اى از آيات پرودگارشان براى آن‌ها نمى‌آيد مگر اين كه از آن‌ها روى‌گردان مى‌شوند. و هنگامى كه به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى كرده انفاق كنيد»، كافران به مؤمنان مى‌گويند: «آيا ما كسى را اطعام مى‌كنيم كه اگر خدا مى‌خواست او را اطعام مى‌كرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهى آشكاريد.» آن‌ها مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، اين وعده (قيامت) كى خواهد بود؟!

اعراض؛ پرتگاه خطرناك‌

يكى از بحث‌هاى مهمّى كه بارها در قرآن مورد توجّه قرار گرفته است، مسأله‌ى «اعراض» از آيات خداوند و نشانه‌هاى الهى است. اعراض يعنى چه؟ چه مى‌شود كه انسان به اين پرتگاه سقوط مى‌كند؟ و در اين صورت چه سرنوشتى در انتظار اوست؟