احتمال قوى‌تر همان كشتى‌هايى است كه روى دريا حركت مى‌كنند و انسان‌ها و بارهايشان را جابجا مى‌كنند. حدود هشتاد درصد كالاهاى تجارى، به وسيله‌ى همين كشتى‌ها جابجا مى‌شوند. با آن كه در حال حاضرْ قطار، ماشين و هواپيما به وسايل جابجايى كالا افزوده شده است، امّا هنوز كشتى‌ها بيشترين سهم را در حمل و نقل بار و كالا دارا هستند.

اگر چه افراد معدودى از كشتى استفاده مى‌كنند، به هر حال، نفع آن به همه‌ى انسان‌ها- به طور مستقيم و غيرمستقيم- مى‌رسد و به عنوان وسيله‌اى براى گذران امور زندگى، همه از آن بهره‌مندند.

علامه‌ى طباطبايى قدس سره بر آن است كه در اينجا تكيه به هر نوع وسليه‌ى نقليه است. به همين علّت، خداوند در آيه ى 42 مى‌فرمايد:

«وَ خَلَقْنا لَهُمْ مِّنْ مّثلِهِ مَا يَرْكَبُونَ»؛

و براى آن‌ها مركب‌هاى ديگرى همانند آن آفريديم.

همان گونه كه كشتى وسيله‌اى است در دريا، شتر مركبى است در صحرا كه بشر از آن هم استفاده مى‌كند. بنابر اين كشتى و هر وسيله‌ى نقليّه‌ى ديگر، از آيه‌ها و نشانه‌هاى خداوند است.

/ هفده‌بعد در آيه ى 44 مى‌فرمايد:

«الَّا رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتَاعاً الىَ حِينٍ»؛

مگر اين‌كه رحمت ما (شامل آنان شود) و تا زمان معيّنى از اين زندگى بهره گيرند.

رحمت خاصّ و عامّ خدا

منظور از اين رحمت الهى كه شامل حال ما مى‌شود، چيست؟ دو احتمال وجود دارد:

1- منظور، همه‌ى سنّت‌هاى الهى است كه بر هستى حاكم است. همه‌ى اين سنّت‌ها، رحمت است. اين‌كه كشتى را خدا به‌گونه‌اى خلق كند كه انسان‌