يا چيز ديگرى برخورد كنند. خدا عالم است. ممكن است پيدا شود؛ چه مى‌دانيم؟

حركت‌هاى سه‌گانه‌ى خورشيد

در آيه ى 40 سوره ى يس مى‌خوانيم:

«لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ»

نه خورشيد را سزاست كه به ماه برسد و نه شب بر روز پيشى مى‌گيرد؛ و هر كدام در مسير خود شناورند.

آنچنان كه علوم كيهان‌شناسى مى‌گويند، خورشيد سه حركت دارد:

يك حركت آن به مدّت يك سال طول مى‌كشد. حركت ديگر حركتى است كه به همراه كهكشان دارد و به سمت هدف كهكشان در حركت است.

حركت سوّم حركتى است كه در درون كهكشان دارد و به سمت ستاره‌ى ديگرى در حال حركت است.

يكى از حركت‌هاى خورشيد يك سال طول مى‌كشد و اين كندتر از حركتى است كه ماه دارد؛ چون ماه مسير حركت خود را در «بيست و هشت» روز مى‌پيمايد. بنابر اين هيچ‌گاه خورشيد به ماه نخواهد رسيد.

امّا خداوند روز و شب را به گونه‌اى خلق كرده كه نسبت به يكديگر كم و زياد نمى‌شوند. همان مقدار كه بايد شب باشد، شب هست و همان مقدار كه بايد روز باشد، روز هست. اگر به عكس گفته مى‌شد، معنا نداشت.

برخورد خورشيد با ماه و آغاز قيامت‌

اين آيه را به گونه‌اى ديگر هم تفسير كرده‌اند و آن اين كه خورشيد را نسزد كه به ماه برسد؛ چون در صورت برخوردِ خورشيد و ماه، قيامت برپا خواهد