بينش اسلام پيرامون خلقت‌

با شناخت حقيقت وجود به بينش اسلام در خلقت پى مى‌بريم، كه خلقت چيزى نيست جز ايجاد پى درپى پديده‌ها.

پس هستى با نور «وجود» موجود است و نور وجود نيز قائم به «خداوند» متعال است، پس خداوند سبحان قيومى قائم به «ذات خود» است كه همه چيز بدو وابسته است. در اين جا لازم است به حرف «باء» در عباراتى نظير «الوجود قائم باللَّه» و «هو القيّوم القائم بذاته» و «الذي تقوم الأشياء به» توجّه كنيم. اين حروف دلالتى عميق بر طبيعت ارتباط ميان خالق و مخلوق دارد، زيرا بر «تأثير بلا تأثّر» دلالت دارد.

خداوند، آسمانها را با قدرت خود حفظ مى‌كند و اگر چنين چيزى از سوى او غير ممكن مى‌شد به حركت، دگرگونى، نقصان و در نتيجه به خستگى و فرسودگى نيازمند بود در حالى كه خداوند سبحان به‌