تدبّر و صفات روحى‌

كسى كه در قرآن تدبّر و تفكّر مى‌كند بايد به صفاتى آراسته باشد تا بتواند آيات قرآن كريم را درك كند، صفاتى روحى و عقلى تا- پس از آن كه راههاى تدبّر قرآن را در مورد خود به اجرا درآورد- بتواند از حقايق بزرگى كه آيات قرآنى در بردارد آگاهى يابد و حال به برخى از اين صفات اشاره مى‌شود:

1- ايمان به قرآن مبنى بر اين كه آن كتابى است بر اساس وحى خداوندى و بشارت دهنده و بيم رساننده بندگان او كه به اذن و اجازه خدا آنها را به سوى حق هدايت مى‌كند و چراغ روشنى بخش جامعه بشرى مى‌باشد.

ما بايد قرآن را به اين عنوان بخوانيم كه خطابى است از طرف خداوند بزرگ براى ما و در حديث آمده است: «در قرآن مناجات و راز و نياز بى واسطه با خداوند وجود دارد پس دقّت كن كه چگونه‌