پروردگار خويش كه از ايمان داشتن به خودش قويتر است.

استيلا و رعايت مراقبت خدا به همه گذرگاههاى زندگى، و تجلى او گاه در نشانه‌هاى طبيعى و گاه در قلبها، بزرگترين دليل بر آن است كه خدايى جز او وجود ندارد؛ مگر ممكن است چيزى بزرگتر از خدايى باشد كه همه نظام زنگى برپا داشته او است، و با داشتن آياتى همچون آسمانها و زمين، ظهور چيزى بزرگتر از خدا بوده باشد؟! ذات خود خدا دليل بر ذات او و هدايت كننده مردمان به سوى او است. و او دليل براى هر چيز جز خود او است.

به همين دليل خدا گفت

«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ‌- گواهى داد خدا كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و دانشمندان (نيز گواهى دادند).» هنگامى كه فرشتگان و دانشمندان گواهى مى‌دهند، اين گواهى در برابر گواهى خود خدا گواهى بسيار ساده‌اى است، ولى براى كسانى كه طبيعت به نيرومندى يا به پيچيدگى خود به نظر ايشان غريب مى‌نمايد سودمند است، و قرآن به ايشان مى‌گويد كه فرشتگان موكل به طبيعت و دانشمندان عارف به طبيعت نيز به نوبه خود به خدا ايمان دارند.

بزرگترين صفت خدا دادگرى او است كه آن را در طبيعت به جريان مى‌اندازد، و براى زندگى سنّتهايى قرار داده است كه آنها را با قدرت و سلطه روان مى‌سازد. و نمى‌گذارد كه هيچ گوشه‌اى از آن بر گوشه ديگر طغيان و سركشى كند.

تنها انسان را خدا با بخشيدن آزادى به او مورد اكرام قرار داده است، ولى اين حريت نيز محدود به زمانى است كه پس از گذشتن آن اگر با هدايت به آن بازنگردد، او را با نيرو بازمى‌گرداند. به همين سبب خدا گفته است

«قائِماً بِالْقِسْطِ- به عدل و داد كار مى‌كند.» يعنى نظامى عادلانه را در زندگى به كار مى‌برد.

/ 529 «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ‌- معبودى جز او نيست كه توانا و حكيم‌