در اين جا به معنى ترك قصاص به سبب گرفتن ديه از برادر او است.

[اداء]: رساندن آنچه مورد نظر است، همچون در اداى دين و اداى امانت.

179 [الالباب‌]: عقلها، مفرد آن لبّ، مأخوذ از لبّ النخلة به معنى مغز و بهترين قسمت آن است.

180 [بالمعروف‌]: معروف به معنى عدل و دادگرى است كه انكار آن جايز نيست و ستمى در آن نمى‌رود.

[حضر]: حضور به معنى وجود يافتن چيزى به صورتى است كه قابل ادراك باشد.

[حقّا]: حق، عبارت از فعلى است كه انكار آن روا نيست؛ و گفته‌اند چيزى است كه صحت آن به قول يا فعل يا اعتقاد شناخته شده باشد.

182 [جنفا]: جنف به معنى جور و ستم است كه انحراف از حق است، و گفته‌اند كه آن به معنى ميل و انحراف در كلام و در همه امور است، و جنف همچون حيف به معنى ظلم است، جز اين كه حيف مخصوص حكم است و جنف جنبه عام دارد.

/ 320

فلسفه قصاص‌

رهنمودهايى از آيات

پس از سخن گفتن از قسمتهايى از شخصيت امت اسلامى، اين آيات و