بنى اسراييل به منزله قبائل در فرزندان اسماعيل است. و به قولى سبط به جماعتى گفته مى‌شود كه اصلشان به يك پدر بازمى‌گردد.

137 [شقاق‌]: شقاق به معنى مخالفت است و بودن توست در شق و جدايى از دوستت.

[فسيكفيكهم‌]: كفايت به معنى رسيدن به هدف است، و يكفى و يجزى و يغنى به يك معنى است. و كفى يكفى كفاية به معنى برخاستن به كارى و انجام دادن آن، مى‌باشد، و كفايت به معنى بس بودن است.

/ 252

إبراهيم سمبل يگانگى‌

رهنمودهايى از آيات

درسهايى كه از تاريخ بنى اسراييل گرفتيم پايان يافت، و قرآن در ضمن بيان داستانهاى ايشان صورت كاملى از يك امت منحرف شده را بيان كرد تا سرنوشت عبرت‌انگيزى براى امت مسلمان در آينده بوده باشد، و اين امت از انحرافات اسراييلى اجتناب كند.

و در اين جا قرآن به چند سبب درباره ابراهيم با ما سخن مى‌گويد

نخست: براى آنكه در ضمن ميان سرگذشتهاى او نگرشى از كفار قريش كه خود را وابسته به ابراهيم پيغمبر (ع) مى‌دانستند در اختيار ما قرار دهد.

دوم: براى آنكه در خصوص عامل مشترك ميان بنى اسراييل و اعراب، و بنا بر آن ميان سه دين آسمانى عمده، يعنى رسالتهاى موسى و سپس عيسى و پس از آن محمد- عليهم السلام- به بحث بپردازد.