فروفرستاديم شك داريد، پس سورهاى همانند آن بياوريد/ 116 و ياران و
گواهان خود جز خدا را به يارى بخوانيد، اگر راست مىگوييد.» و طبعا اين همه حتى شهداى
دور از خدا بر اين گواهى خواهند داد كه قرآن بر همه آنچه پيش از آن فروفرستاده شده
برترى دارد، و در اين صورت شك را كنار بگذاريد و به فرستاده خدا بگرويد.
اين رسالت دومين عقيده از عقايد اسلامى و حلقهاى است كه به حلقه
توحيد يعنى نخستين عقيده اسلامى پيوسته است.
[24] «فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ لَنْ تَفْعَلُوا
فَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ أُعِدَّتْ
لِلْكافِرِينَ- و اگر چنين نكنيد و نتوانيد، كه هرگز نخواهيد توانست، پس از آتشى
بترسيد كه فروزانه آن مردمانند و سنگها و براى كافران آماده شده است.» اين نخستين
كيفر است كه كافران را به اين آتش بزرگ مجازات مىكنند كه آدمى و سنگ در آن با هم
مىسوزند.
[25] و اما مؤمنان به خدا و رسالتهاى او در باغهايى قرار خواهند
گرفت كه همه نعمتهاى زندگى و افزون بر آن در اختيارشان است.
«وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا
الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ-
و به كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيكو كردند، مژده ده كه آنان را باغهايى است
كه از زير (درختان) آنها جويها روان است.» پس جايگاه ايشان منطقه مزروعى است كه در
آن شكوه درختان و زيبايى نهرها و نعمتهاى زندگى همه در كنار يكديگر ديده مىشوند.
«كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً
قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً-
و هر زمان كه از آنها ميوهاى روزى ايشان شود، گويند: اين چيزى است كه از پيش به
آن روزى داده شديم و همانند آن را آورده بودند.» كه اين از جهتى همان روزى است كه
در دنيا بهره آنان شده بود، و از جهت ديگر تا حدّ زيادى شباهت دارد به آنچه در
آخرت نصيب ايشان مىشود، بدان