ج - به قول بينه غير معارضه اخذ مىشود، و اگر بينه معارض پيدا كرد به احوطِ دو مورد بينه يا بيشتر اخذ گردد. س 9- اگر بينه دلالت نمايد بر اعلميت زيد، و بينه ديگرى دلالت نمايد بر اعلميت عمرو، از كدام يك بايد تقليد نمود؟ ج - هر دو بينه از درجه اعتبار ساقط مىشوند اگر
واجد حجيت بوده باشند، پس بايد اخذ نمود به احوط از دو قول و احوط از دو
فتوا، مثلاً يكى از دو فتوا قائل به وجوب است و ديگرى به عدم وجوب و استجاب
آن، بايد عمل شود به وجوب، اين در صورتى است كه علم به خلاف بين آن دو را
بداند، و با جهل به خلاف مخير است در رجوع به هر كدام از آن دو كه خواست، و
اميدوارم رجوع بفرمائيد اولاً به رساله عمليه قبل از اينكه مزاحم ما شويد
در چنين مسائلى كه حكم آن در آنجا مذكور است. واللََّه العالم. س 10- اگر شياع دلالت كند بر اعلميت زيد، و بيّنه دلالت كند بر اعلميت عمرو كدام يك را بايد تقليد نمود؟ ج - اگر شياع، افاده علم يا اطمينان بدهد مقدم است
بر بينه، و اگر افاده علم يا اطمينان ندهد، بينه، مقدم بر شياع است.
واللََّه العالم. س 11- آيا اطمينان جاى علم مىنشيند مطلقاً، و اگر جاى آن مىنشيند ضابط و قاعده در آن چيست؟ ج - اطمينان و علم مساوى با هم هستند مطلقاً. س 12- آيا در مكه و عرفات، مقلدين شما در صورتى كه
به فتواى مجتهد خود دسترسى ندارند، مىتوانند به فتواى غير اعلم عمل
نمايند، بيان فرمائيد؟ ج - در صورتى كه علم به مخالفت در آن با رأى مرجع خود ندارد چنان كه