س 232-
آيا روضه مقدسه اعتبار شده است در حكم تقيه و با بقيه مسجد پيغمبر هم در
حكم آن هست، پس اگر بوده باشد در مسجد جايى كه جايز است سجود بر آن و در
روضهء نباشد آيا واجب است برود به مكانى كه جايز است سجده بر آن با اين كه
علم دارد كه روضه مقدسه داراى فضيلتى است كه در بقيه مسجد نيست؟ ج - اگر خارج شدن از روضه مقدسه به سوى جاى ديگر مسجد مخالف تقيه نباشد پس واجب است رفتن به جايى كه جايز باشد سجده بر آن. س 233- در جلوس بين السجدتين و در حال تشهد بعضى
از اهل ايمان مىفرمايند كه بايد به طور متعارف كه همين دو زانو است بنشيند
براى اطمينان خاطر سؤال مىشود كه در عروه «فى السجود و احكامه» دارد:
«الخامس الجلوس بعده مطمئناً ثم الانحناء للسجدة الثانيه»، و در فصل «فى
التشهد» در عروه مسئله 2 نوشتهاند «يجزى الجلوس فيه بأى كيفية كان ولو
إقعاءً و ان كان الاحوط تركه». حالا مصلى در حال اختيار مىخواهد به اصطلاح
ماها چهار زانو بنشيند يا به اصطلاح مىخواهد سر پا بنشيند كه دو كف پا
روى زمين است آن چه را كه عرفاً نشستن بنامند كه از نظر قبيح نباشد آيا عيب
دارد يا خير؟ ج - جلوس صلاتى بايد با استقرار و اطمينان باشد و به هر كيفيتى باشد مانعى ندارد ولى بهتر آن است كه به نحو متعارف و معهود باشد.
سجدهء واجب قرآن
س 234- آيا واجب است سجده نمودن نزد شنيدن آيات
سجده از راديو و امثال آن و آيا فرق دارد بين اين كه پخش آن مباشره بوده
باشد يا غير مباشر و