ج - جايز نيست سقط نمودن در اين فرض در تمام صور آن. س 1238- زن مريضه رجوع به دكتر مىكند، دكتر علت
مرض را حامله بودن تشخيص مىدهد و مىگويد اگر بخواهى مرض برطرف شود بايد
حمل خود را سقط كنى اگر سقط جايز شود ديه دارد يا خير و ديه را دكتر بايد
بدهد يا مادر؟ ج - مجرد هر مرضى مجوّز سقط نيست مگر مادر و بچه
هر دو در معرض تلف باشند و بر هر تقدير ديه لازم است و ديه بر شخصى است كه
مباشرت سقط را مىنمايد. س 1239- زيدى به زوجه خود مىگويد بچه خود را سقط
كن، آن هم سقط مىكند ديه به كى مىرسد؟ و چون زوج مباشر نيست آيا مسئوليت
دارد زوج يا خير؟ ج - ديه بر مباشر سقط است كه در اين صورتِ فرض
مادر است، و چيزى از آن به مادر نمىرسد، و پدر اگر چه گنهكار است در امر
سقط ولى او از ديه چيزى ضامن نيست و تمام ديه به پدر مزبور مىرسد. س 1240- شخصى قرص و دارو براى سقط جنين به عيالش
مىدهد كه بخورد و زن هم راضى است، آيا گناهكار هستند؟ و ديه ثابت است يا
نه؟ اگر باشد بر عهده مرد است يا زن؟ ج - بلى گناه است براى زن خوردن آن، و ديه هم در فرض مزبور بر وى است.
واللََّه العالم.
تشريح
س 1241- حكم تشريح نمودن بدن مرده در موارد زير چيست با محافظت بر