س 381- اگر ثابت شود هلال نزد جماعتى از مؤمنين در
يكى از شهرها و ثابت نشود در شهر ديگرى يا شهرهاى ديگر اهل ايمان، از كدام
دسته پيروى كنيم با اين كه اطمينان داريم اگر يك حادثى حادث گردد، براى هر
دو گروه حادث مىشود و اگر حاصل نشود اطمينان براى هر دو حاصل نمىگردد چه
بايد كرد (به معنى اينكه يك حالت شك 50% براى هر دو هست)؟ ج - اثرى نيست براى عدم ثبوت تا اينكه معارض شود
با ثبوت نزد جماعتى كه ثابت شده نزد آنها (به معنى اينكه معارضه نمىكند
ثبوت با عدم ثبوت) و دومى شاهد ندارد تا اينكه معارضه كند. س 382- آيا جايز است استخاره نمودن براى شك در هلال و رجحان داد يكى از دو طرف را و رفع تحير نمود به آن يا خير؟ ج - مسأله اثبات هلال از موارد استخاره نيست، پس
اگر استخاره نمود در اين مورد كهانت نموده به غيب و براى كشف نمودن صحّت
گفتار و كذب آن، راهى نيست براى او مگر از طريق امارات شرعيه و اگر مدعيان
رؤيت هلال، مسلمان و مرد عادل باشند (عدالت، از شرط آن ولايت است) چنين
افرادى تكذيب نمىشوند و صحيح است اخذ نمودن به گفتار آنها در رؤيت هلال، و
همچنين اگر بوده باشد دعوى رؤيت از راه شياعى كه موجب علم يا اطمينان به
گفتار آنها مىشود، و هر كس ثابت شود نزد او هلال، بايد روزه بگيرد يا
افطار كند و هر كس ثابت نشود نزد او به غير از وسوسه، پس او معذور است.