وصیت امام باقر در خرج اموال و مراسم

امام باقر علیه‌السلام وصیت کرد که معادل هشتصد درهم در ایام سوگواری او خرج کنند، و چنین وصیتی را سنت می‌دانست، زیرا رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از شهادت جعفر طیار علیه‌السلام فرمود: «برای فرزندان او غذا ببرید، زیرا آنها سرگرم عزاداری هستند.»
نیز این وصیت را در کاغذی نوشت: «مرا در سه جامه کفن کنید، یکی از آنها همان ردای حبره باشد که با آن نماز جمعه می‌خواندم، و جامه‌ی دیگر و پیراهنی که دارم.» [1] . امام صادق علیه‌السلام به پدر عرض کرد: «چرا این وصیت (کوتاه) را می‌نویسید؟» فرمود: «می‌ترسم اطرافیان بر تو چیره شوند، مرا با چهار یا پنج جامه، کفن کنند، با همان سه جامه مرا کفن کن، و عمامه‌ام را بر سرم بگذار، ولی بدان که این عمامه، جزء کفن نیست.»
نیز روایت شده: امام باقر علیه‌السلام در ساعات آخر عمر، کتاب‌ها و سلاح و آثار انبیا و ودایع آنها را به امام صادق علیه‌السلام سپرد، و ساعت آخر، به امام صادق علیه‌السلام فرمود: «چند نفر به عنوان شاهد در اینجا، حاضر کن.» امام صادق علیه‌السلام چهار نفر از قریش را حاضر کرد، که در میان آنها نافع غلام آزاد شده‌ی عبدالله بن عمر نیز بود، فرمود: بنویس: هذا ما وصی به یعقوب بنیه، یا بنی ان الله اصطفی لکم الدین فلا تموتن الا و انتم مسلمون. «این وصیتی است که یعقوب به پسرانش نمود، ای فرزندان من، خداوند این آیین پاک را برای شما برگزیده است، و شما جز به آیین اسلام (تسلیم شدن در برابر حق) از دنیا نروید.» [2] . و وصیت کرد محمد بن علی به جعفر بن محمد علیه‌السلام، و به او امر کرد که مرا با روپوشی که با آن نماز جمعه می‌خواندم کفن کن، و عمامه‌ام را بر سرم بگذار، و قبرم را چهار گوش قرار بده و آن را به اندازه چهار انگشت از زمین بلند کن، و هنگام دفن، بند کفن را باز کن.» (و طبق روایت دیگر فرمود: و آب بر سر قبرم بپاش). سپس به شاهدان فرمود: «خدا شما را رحمت کند اکنون بروید.» امام صادق علیه‌السلام عرض کرد: «آوردن شهود برای چه بود؟» فرمود: «خواستم آنها بدانند که من به تو وصیت کردم، و وصی من تو هستی، تا همین وصیت، برای تو حجت باشد.»
و در روایت دیگر آمده فرمود: «خوش نداشتم، افرادی بگویند، امام باقر علیه‌السلام به امام صادق علیه‌السلام وصیت نکرد، خواستم همین وصیت برای تو حجت باشد، و مردم بدانند که تو وصی و جانشین و امام بعد از من هستی.» [3] .