معنی « و در او از روح خویش دمیدم»

محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه‌السلام در مورد فرمایش خدای متعال که می‌فرماید: «و در او از روح خویش دمیدم» پرسیدم؟
حضرت فرمود: روحی است که خداوند اختیار فرموده و برگزیده و آفریده و بر ذات خویش نسبت داده است، و آن را بر همه‌ی روحها برتری داده، پس امر فرمود که وارد کالبد آدم علیه‌السلام شود پس جزئی از آن در آدم علیه‌السلام دمیده شود.
أبی، عن علی، عن أبیه، عن ابن أبی‌عمیر، عن ابن اذینة، عن محمد بن مسلم قال: سألت أبا جعفر علیه‌السلام عن قول الله عزوجل: (و نفخت فیه من روحی). [1] .
قال: روح اختاره الله و اصطفاه و خلقه و أضافه الی نفسه، و فضله علی جمیع الأرواح الامر فنفخ منه فی آدم علیه‌السلام.
حمزة العلوی، عن علی، عن أبیه (مثله) [2] .