فطرتی که انسان بر آن آفریده شد

زراره گوید: به امام باقر علیه‌السلام عرض کردم: خداوند حال شما را بهبود گرداند! فرمایش خدای متعال که در قرآن می‌فرماید: «فطرتی که خداوند، انسانها را بر آن آفریده است» [یعنی چه؟]
فرمود: (خداوند) آنها را (در عالم ذر و روز) پیمان بر توحید و شناخت خودش که پروردگار آنهاست، آفرید. عرض کردم: آیا خدای را به پروردگاری خطاب کردند؟
راوی گوید: حضرت سر مبارکش را تکان داد، سپس فرمود: اگر چنین نبود نمی‌دانستند پروردگار و روزی دهنده‌ی آنها کیست.
بسم الله الرحمن الرحیم
عن زرارة قال: قلت لأبی جعفر علیه‌السلام: أصلحک الله! قول الله عزوجل فی کتابه: (فطرة الله التی فطر الناس علیها) [1] .
قال: فطرهم علی التوحید عند المیثاق علی معرفته أنه ربهم.
قلت: و خاطبوه؟
قال: فطأطأ رأسه، ثم قال: لولا ذلک لم یعلموا من ربهم و لا من رازقهم. [2] .