اسم الکتاب : دانشنامه امام باقر علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 377
صمیمیت و محبت با دوستان
یکی از دوستان امام باقر (ع) به نام ابیعبیده میگوید: در سفر،
رفیق و همراه امام باقر (ع) بودم. در طول سفر همیشه نخست من سوار بر مرکب
میشدم و سپس آن حضرت بر مرکب خویش سوار میشد. (و این نهایت احترام و
رعایت حرمت بود). زمانی که بر مرکب مینشستیم و در کنار یکدیگر قرار
میگرفتیم، آن چنان با من گرم میگرفت و از حالم جویا میشد که گویی لحظاتی
قبل در کنار هم نبودهایم و دوستی را پس از روزگار دوری جسته است. به آن
حضرت عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! شما در معاشرت و لطف و محبت به همراهان و
رفیقان به گونهای رفتار میکنید که از دیگران سراغ ندارم، و به راستی اگر
دیگران دست کم در اولین برخورد و مواجهه، چنین برخورد خوشی با دوستانشان
داشته باشند؛ ارزنده و قابل تقدیر خواهد بود. امام باقر (ع) فرمود: آیا
نمیدانی که مصافحه (نهادن دست محبت در دست دوستان و مؤمنان) چه ارزشی
دارد؟ مؤمنان هرگاه با یکدیگر مصافحه کنند و دست دوستی بفشارند، گناهانشان
همانند برگهای درخت فرو میریزد و در منظر لطف خدایند تا از یکدیگر جدا
شوند. [1] .
[~hr~]پی نوشت ها: (1)
عن ابیعبیدة قال: کنت زمیل ابیجعفر (ع) و کنت ابدا بالرکوب ثم یرکب هو،
فاذا استوینا سلم و ساءل مساءلة رجل لا عهد له بصاحبه و صافح، قال: و کان
اذا نزل نزل قبلی فاذا استویت انا و هو علی الأرض سلم و ساءل مساءلة من لا
عهد له بصاحبه، فقلت: یا ابنرسول الله انک لتفعل شیئا ما یفعله من قبلنا، و
ان فعل مرة لکثیر، فقال: اما علمت ما فی المصافحة، ان المؤمنین یلتقیان
فیصافح احدهما صاحبه فما تزال الذنوب تتحات عنهما کما یتحات الورق عن الشجر
والله ینظر الیهما حتی یفترقان. منبع: امام باقر جلوه امامت در افق دانش؛ گروه تاریخ اسلام؛ آستان قدس رضوی چاپ دوم 1375.
اسم الکتاب : دانشنامه امام باقر علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 377