شناخت پروردگار

زراره گوید: از امام باقر علیه‌السلام در مورد فرمایش خداوند متعال که می‌فرماید: «و (ای رسول ما! بیاد آر هنگامی را که پروردگار تو از پشت و صلب فرزندان آدم، ذریه‌ی آنها را برگرفت، و آنها را بر خود گواه ساخت؛ (و فرمود:) آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا، گواهی می‌دهیم» پرسیدم؟ حضرت فرمود: بر شناخت معرفت استوار ماندند و رفت (و قیامت) را فراموش نمودند، و به زودی روزی بیاد خواهند آورد، و اگر جز این بود کسی نمی‌دانست که آفریدگار و روزی دهنده‌ی او کیست.
أبی، عن سعد، عن محمد بن عیسی، عن الحسن بن فضال، عن ابن بکیر، عن زرارة، قال: سألت أباجعفر علیه‌السلام عن قول الله عزوجل: (و اذ أخذ ربک من بنی آدم من ظهورهم ذریتهم و أشهدهم علی أنفسهم ألست بربکم قالوا بلی [شهدنا] [1] .
قال: ثبتت المعرفة و نسوا الوقت [2] و سیذکرونه یوما، و لولا ذلک لم یدر أحد من خالقه و لا من رازقه. [3] .