ریگ در گوشم فرو رفت

امام باقر علیه‌السلام فرموده است: این خیلی بد است که انسان به چیزی دیگران را نکوهش کند که خودش نمی‌تواند آن بدی را ترک کند.
حسین بن بسطام، و برادرش ابوعتاب در کتاب طب الائمه علیهم‌السلام از سدیر نقل می‌کنند که گفت: ریگی برداشتم و با آن گوش خود را خاراندم، ریگ در گوشم فرو رفت و هر چه تلاش کردم، بیرون نیامد. اطباء هم نتوانستند آن را از گوشم خارج کنند. پس به حج رفتم و حضرت باقر علیه‌السلام را ملاقات کرده و درد خود را به او گفتم: به حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: دست او را بگیر و در روشنایی ببر و در گوش او نگاه کن. آن حضرت گوشم را نگاه کرد و گفت: چیزی نمی‌بینم. پدرش فرمود: نزدیک بیا. چون به نزدیک حضرت رفتم، عرض کرد: خدایا! چنان که ریگ را داخل گوش کردی، بدون رنج و زحمت بیرون آور؛ به من فرمود: سه مرتبه این جمله را بگو. چون سه مرتبه گفتم، فرمود: انگشت خود را داخل گوش کن؛ داخل کردم و با همان انگشتی که داخل کرده بودم، بیرون آوردم. الحمدلله رب العالمین.