دمیدن در روح چگونه است

و نیز محمد بن مسلم گوید: از امام باقر علیه‌السلام در مورد معنی کلام خدا که می‌فرماید: «و در او از روح خویش دمیدم» پرسیدم که آن دمیدن چگونه بوده است؟
حضرت فرمود: روح مانند باد، متحرک است، و این که گوهر اشیاء روح نامیده شده، زیرا نامش از ریح (باد) مشتق شده است، و چرا بر لفظ روح بیان کرده است؟
چون روح همجنس با ریح است، و چرا (خدای متعال) به خودش نسبت داده است؟ چون او را بر بقیه‌ی روحها برگزیده و ممتاز ساخته است، چنان که از میان خانه‌ها، یک خانه برگزیده و فرموده: خانه‌ی من، و نسبت به پیامبری از میان همه‌ی پیامبران فرموده: خلیل من، و مانند اینها، و همه‌ی اینها آفریده شده و ساخته و پرداخته و پدید آمده‌ی اوست، آنها را پرورش داده و امور آنها را تدبیر نموده است. غیر واحد من أصحابنا، عن الأسدی، عن البرمکی، عن الحسین بن الحسن، عن بکر، عن القاسم بن عروة، عن عبدالحمید الطائی، عن محمد بن مسلم قال: سألت أباجعفر علیه‌السلام عن قول الله عزوجل: (و نفخت فیه من روحی) [1] کیف هذا النفخ؟ فقال: ان الروح متحرک کالریح، و انما سمی روحا، لأنه اشتق اسمه من الریح، و انما أخرجه علی لفظة الروح، لأن الروح مجانس للریح، و انما أضافه الی نفسه، لأنه اصطفاه علی سائر الأرواح، کما اصطفی بیتا من البیوت فقال: بیتی، و قال الرسول من الرسل: خلیلی، و أشباه ذلک، و کل ذلک مخلوق مصنوع محدث مربوب مدبر. [2] .