اسم الکتاب : دانشنامه امام باقر علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 194
تقیه بمنظور حفظ حرمت ارزشها
در برخی شرایط، کنار نهادن تقیه موجب اهانت دشمن به مقدسات و بیحرمتی
به ارزشهای والا میشود، بی آن که اظهار عقیده ثمری بایسته داشته باشد. در
چنین مواردی تقیه ضروری است. امام باقر (ع) میفرماید: در تورات این مطلب
آمده است که خداوند به موسی (ع) فرمود: ای موسی! اسراری که به تو سپردهام و
در سینه داری، همچنان نهفته بدار و با دشمنان من که دشمنان تو نیز هستند،
در ظاهر مدارا کن. با برملا ساختن اسرار من، فحش و دشنام ایشان را متوجه من
نساز؛ زیرا اگر با عمل تو، آنان به من توهین کنند، تو شریک آنان در این
جرم بشمار خواهی آمد [1] . یادآوری این نکته ضروری است که اصل تقیه نسخ
کنندهی سایر احکام دین مانند وجوب جهاد، امر به معروف و نهی از منکر و یا
نقض کنندهی حرمت کذب و اتهام نیست، بلکه در کنار این دستورها، وسیلهای
است برای پیشبرد اهداف عالی دین. بنابراین، هر گونه تفسیر و تعبیری که تقیه
را وسیلهی فرار از مسؤولیتها و گریز از تکالیف الهی معرفی کند، نادرست
خواهد بود.
[~hr~]پی نوشت ها: (1)
فی التوراة مکتوب فیما ناجی الله عزوجل به موسی بن عمران (ع): یا موسی
اکتم مکتوم سری فی سریرتک و اظهر فی علانیتک المداراة عنی لعدوی و عدوک من
خلقی، و لا تستسب لی عندهم باظهار مکتوم سری فتشرک عدوک و عدوی فی سبی.
بحار 75 / 438. منبع: امام باقر جلوه امامت در افق دانش؛ گروه تاریخ اسلام؛ آستان قدس رضوی چاپ دوم 1375.
اسم الکتاب : دانشنامه امام باقر علیه السلام المؤلف : جمعی از نویسندگان الجزء : 1 صفحة : 194