نجم الثاقب فی احوال الامام الغائب‌

کتاب نجم الثاقب فی احوال الامام الغائب نوشته میرزا حسین نوری طبرسی‌رحمه الله (محدث نوری) است.
محدث نوری، در یکی از قرای نور، در سال 1254 ه .ق دیده به جهان گشود. در تهران از محضر شیخ عبدالرحیم بروجردی، مایه علمی گرفت و در سال 1278 ه .ق برای کسب دانش بیشتر، به عراق هجرت کرد و از خرمن پرفیض شیخ عبدالحسین تهرانی و شیخ اعظم انصاری بهره جست، به هنگام مهاجرت میرزا حسن شیرازی به سامرا، با وی مهاجرت کرد. چند سال در سامرا بود و آن گاه به نجف اشرف، بازگشت و در آنجا اقامت گزید و در همان جا به سال 1320 ه .ق دیده از جهان فرو بست. وی آثار بسیار دارد. [1] ایشان درباره انگیزه خود از تألیف این اثر می‌نویسد:
«در سال 1303 ه .ق در خدمت میرزای بزرگ بودم. میرزا فرمود: خوب است، کتابی مستقل درباره حضرت مهدی‌علیه السلام به زبان فارسی نگاشته شود و شما شایستگی انجام این مهم را دارید.
عرض کردم: مقدمات امر فراهم نیست؛ ولی از آنجا که در سال گذشته، رساله‌ای درباره کسانی که در غیبت کبری، به زیارت حضرت مهدی‌علیه السلام مشرف شده‌اند (تحت عنوان جنةالمأوی نگاشته‌ام)، اگر مصلحت باشد و همان رساله را، با افزودن مطالبی بر آن ترجمه کنم.
پیشنهاد پذیرفته شد؛ لکن میرزا فرمود: شمّه‌ای از حالات حضرت مهدی‌علیه السلام هر چند به اختصار بر آن افزوده شود. حسب الامر مطاع میرزا، به انجام این اثر اقدام شد و در نهایت یأس، با استمداد از عسکریین‌علیهما السلام، بحمداللّه در اندک زمانی این خدمت به انجام رسید، کتاب حاضر در دوازده باب، به شرح زیر تنظیم شده است:
1. چگونگی ولادت، شمه‌ای از احوال شخصی حکیمه خاتون
2و3. اسامی، القاب و کنیه‌ها، شمایل و توجهات الهی به حضرت
4. اختلاف مسلمانان نسبت به امر غیبت، پس از اتفاق بر درستی صدور اخباری که از پیامبرصلی الله علیه وآله بر آمدن حضرت مهدی رسیده است، کتاب‌هایی که عالمان اهل سنّت، در باب حضرت مهدی موعود، تألیف کرده‌اند، مطالب مورد اختلاف، نسب، اسم پدر تشخیص و تعیین آن حضرت و دیدگاه‌های علمای فرقه‌های اسلامی در مورد هر یک از مباحث فوق و نقد و بررسی هر یک و ارائه دیدگاه مورد قبول خود.
5و6. حضرت مهدی موعود، فرزند امام حسن عسکری‌علیه السلام است.
7و8. کسانی که در عصر غیبت کبری، به محضر حضرت شرفیاب شده‌اند، یا بر معجزات حضرت آگاهی یافته‌اند و جمع بین روایاتی که می‌فرماید: «مدعی دیدار با حضرت را باید درغگو خواند» و داستان‌هایی که بیانگر دیدار بزرگان و اولیا با حضرت هستند و... . (ملاقات)
9. برای هر حاجت، به امامی خاصّ باید توسل جست و اثبات این نکته که یکی از مناصب خاصه امام زمان‌علیه السلام، پناه دل سوختگان است.
10. در بیان گوشه‌ای از تکالیف و آداب مسلمانان، نسبت به آن جناب
11. روزهای ویژه آن حضرت و تکلیف پیروان حضرت در آن روزها
در پایان گفتنی است که در مطالعه این کتاب، باید کمال دقّت و توجّه را نشان داد و در پذیرفتن همه مطالب آن، وسواس به خرج داد.