نیابت عامه

«نیابت عامّه»، آن است که امام، ضابطه ای کلّی به دست دهد، تا در هر عصر، فرد شاخصی که آن ضابطه، از جهت، و در همه ابعاد، بر او صدق می کند، نائب امام شناخته شود، و به نیابت از امام، ولیّ جامعه در امر دین و دنیا باشد.
بنابراین کسانی که از آغاز غیبت کبری نیابت داشته اند و دارند، و بر طبق ضابطه معیّن شده از سوی خود امامان، به نیابت رسیده اند، «نائب عامّ» نامیده می شوند.
دوره «غیبت کبری»، دوره «نیابت عامّه» است.