صاحب الغیبة

در برخی روایات از این لقب، برای معرفی حضرت مهدی‌علیه السلام و اثبات غیبت برای ایشان استفاده شده است. [1] .
امام رضاعلیه السلام فرمود: «... وَهُوَ صاحِبُ الغَیبَةِ قَبلَ خُرُوجِهِ»؛ «و او است صاحب غیبت قبل از ظهورش...». [2] .
همچنین از امام حسین‌علیه السلام نقل شده است که فرمود: «قائم این امت نهمین از فرزندان من است و او است صاحب الغیبة...». «قائِمُ هَذِهِ الاُمَةِ هُوَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدی وَهُوَ صاحِبُ الغَیْبَةِ...» [3] .
البته این احتمال نیز وجود دارد که مقصود از این ترکیب لقب نبوده؛ بلکه ترجمه آن مقصود باشد؛ یعنی، کسی که دارای غیبت است. احتمال دیگر اینکه این لقب نیز مانند بعضی از القاب، جهت تقیّه به کار می‌رفته است.