دعاء توسل به قائم

در کتاب ارزشمند «بحارالانوار» دعایی برای توسّل به هر یک از ائمّه نقل شده، که دعای توسّل به امام عصر (عج) این است:
«اللّهُمَّ انّی أسْئَلُکَ بِحَقِّ وَلیِّکَ وَ حُجَّتِکَ صاحِبَ الزَّمانِ اَلا اَعْنَتی بِه عَلی جَمیعِ اموری وَ کَفَیْتَنی بِه مَؤنَةُ کُلٍّ مُوذٍ وَ طاغٍ وَ باغٍ وَ اَعْنَتی بِه فَقَد بَلَّغَ مَجهودی وَ کَفَیْتَنی کُلُّ عَدُوٍّ و هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ دَیْنٍ وَ وَلَدی وَ جَمیعَ اَهلی وَ اخَوانی وَ مَنْ یَعنیَنی اَمْرُهُ وَ خاصَّتی آمین رَبَّ العالَمینَ».
همچنین در کتاب «محاسن» از ابوبصیر و او نیز از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود: «هر گاه در راهی گم شدی، پس ندا کن و بگو:
«یا صالِح! یا اَباصالِحَ! اُرْشِدْنا اِلی الطَّریقِ رَحِمَکُمُ الله».
در حدیثی از امام صادق علیه السلام که به ما رسیده، ایشان چنین می فرمایند: «هر کس بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، سپس همانا به درستی که او امام، محمّد بن الحسن (عج) را در بیداری یا خواب خواهد دید آن دعا این است:
«اَلْلهُمَّ بَلِّغْ مَولانا صاحِبَ اَلزْمان اَیْنَما کانَ وَ حَیْثُما کانَ مِنْ مَشارِقَ الارْضِ وَ مَغارِبِها سَهْلِها وَ حَبَلِها عَنّی وَ عَنْ والِدَیَّ وَ اخْوانی التَحِیَّه وَ السَّلامُ عَدَدَ خَلْقِ اللهِ وَزِنَةَ عَرْشِ الله وَ ما اَحْصاهُ کِتابُهُ وَ احاطَ بِهِ عِلمُه.
اللّهُمَّ اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی صَبیحَةِ هذا الْیَوم وَ ما عِشْت فیهِ مِن اَیّامِ حَیاتی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَه فی عُنُقی لا اَحوُلُ عَنْها وَلا اَزوُلُ اَبَداً.
اللّهُمَّ اجْعَلْنی مِن اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ وَ الذّآبینَ عَنْهُ وَ المُمْتَثِلینَ لِاَوامرِهِ وَ نواهیهِ فی اَیّامِهِ وَ الْمُسْتَشْهِدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ.
اللّهُمَّ فَإنْ حالَ بَینی وَ بَیْنَهُ الْمَوتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلی عِبادِکَ حَتماً مُقْتَضیاً فاَخْرِجْنی مِنْ قَبری مُؤتَزِراً کَفَنَی شاهِراً سَیْفی مُجَرَّداً قَناتی مُلَبِّیاً دَعوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ الْبادی. اللّهُمَّ ارنی الطَّلْعَة الرَّشیدَة وَ الغرة الحَمیدَة وَ اَکحَل بَصَری بِنَظَرَة مِنّی الَیهِ وَ عَجَّلْ فَرَجَه وَ مهل مَخْرَجَه.
اللّهُمَّ اشْدَد ازرَه وَ قو ظُهرَه وَ طول عُمرَه وَ اعْمُر اللّهُمَّ بِه بِلادِکَ وَ احی بِه عِبادِکَ فَانَّکَ قُلتُ وَ قَولِکَ الحَقُّ ظَهَرَ الفِسادَ فِی الْبِرِّ الْبَحْر بِما کَسَبتَ اَیدی النّاس، فَاظْهَر اللّهُمَّ لَناوَلیَّک وَ ابْنُ بِنْتِ نَبیِّکَ المُسَمّی باسْمِ رَسولِکَ صَلَواتِکَ عَلَیه وَ آلهِ حَتّی لا یُظَفر بِشَیء مِنَ الْباطِلِ الامزقهُ وََ یُحَقِّقُ اللهَ الْحَق بِکَلِماتِهِ وَ یُحَقِّقُهُ.
اللّهُمَّ اکشَفَ هذِه الغمة عَن هذِه الامَّة بِظُهورِه انَّهُم یَرَونَه بَعیداً وَ نُریَه قریباً وَ صلّی اللهُ عَلی مُحَمَّد وَ آله («بحارالانوار»، ج 86، ص 61)».