خاتم الاوصیاء

«خاتم الاوصیاء»، یکی از القاب حضرت مهدی‌علیه السلام و به معنای پایان بخش جانشینان پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله است. این لقب ابتدا بر زبان خود آن حضرت در کودکی - آن گاه که در کودکی لب به سخن گشود - جاری شد. البته این لقب درباره حضرت علی‌علیه السلام نیز به عنوان پایان بخش وصی آخرین پیامبرصلی الله علیه وآله به کار رفته است. [1] .
طریف ابونصر گوید: «بر صاحب الزّمان‌علیه السلام وارد شدم؛ آن حضرت فرمود: برای من صندل احمر (نوعی چوب) بیاور. پس برای ایشان آوردم؛ آن حضرت به من رو کرد و فرمود: آیا مرا می‌شناسی؟ گفتم: بله سپس فرمود: من کیستم؟ عرض کردم: شما آقای من و فرزند آقای من هستید. پس آن حضرت فرمود: مقصودم این نبود! گفتم: خداوند مرا فدای شما گرداند. بفرمایید مقصودتان چه بود؟ حضرت فرمود: «اَنَا خَاتَمُ الاَوْصیاءِ وَبِی یَدْفَعُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ البَلاءَ عَنْ اَهلی وَشِیعَتی» [2] ؛ «من خاتم الاوصیاء هستم که خداوند به وسیله من بلا را از اهل و شیعیانم دور می‌سازد».
علاوه بر خاتم الاوصیاء از حضرت مهدی‌علیه السلام به عنوان خاتم الائمه نیز یاد شده است؛ چنان که رسول گرامی اسلام‌صلی الله علیه وآله می‌فرماید: «مَعَاشِرَ النّاسِ اِنّی نَبیٌّ وَعَلیٌّ وَصیّی اَلا اِنَّ خَاتَمَ الاَئِمّةِ مِنّا القائِمُ الْمَهْدیُّ...» [3] ؛ «ای مردمان! من پیامبرم و علی جانشین. آگاه باشید که خاتم الائمه قائم مهدی از ما است».