دنیا، بهترین وسیله

برای خود بهره‌ای از دنیا برگیرید و آنچه خواهش حلال باشد و رخنه در جوانمردی ایجاد نکند و اسراف نباشد منظور دارید، و به این وسیله برای انجام امور دین یاری جویید؛ زیرا که روایت شده است: «از ما نیست کسی که دنیایش را برای دینش ترک گوید یا دینش را برای دنیایش رها سازد.»
اجعلوا لأنفسکم حظا من الدنیا باعطائها ما تشتهی من الحلال و ما لا یثلم المروة و ما لا سرف فیه، و استعینوا بذلک علی أمور الدین، فانه روی «لیس منا من ترک دنیاه لدینه أو ترک دینه لدنیاه». [1] .